Bazen yaptıklarımız beklediğimizin ötesinde sonuçlar doğurabilir. Banane ya? Diyip sorumluluk almayabiliriz. Hakkımızdır da belki. Ama karşımızdaki çok çok sevdiğimiz bir insansa bu kadar kolay olmaz sıyrılıp, umursamamak. Hatamızın sorumluluğunu biraz daha fazla üstümüzde hissederiz. Gönlünü almaya çalışırız. Özür dileriz. Alırız da belki -anlık.
Sonra... Yine aynı hataları tekrar tekrar yaparız. Sevdiğimiz insan yine kırılır. Yine yine yine... Biz yine özür dileriz. Geçer yine -ama anlık. Sevgi merasimleri yaşanır. Affeder. Seviyoruz ya hani.
Sonra.. Bi daha aynı hatayı yapmaya yelteniriz. Yoo yaparız yaparız... O da ne?! Yaparız da yanımızda kimseyi bulamayız. Sevmiyo mudur artık? Seviyordur gayet tabii. O işte öyle kolay geçmez. Sadece kırılacak bir parçası daha kalmamıştır. Yorulmuştur. Korkmuştur yeniden kendine gelememekten. Ya geçmezse? Diye korkmuştur.
Sevdiğinizin kıymetini bilin. Ona zaman ayırın. O -anlık şeylerle ayırmadığınız zamanı bi gün isteseniz de vermek için yanınızda bulamayabilirsiniz o'nu. Bi gün geçmeyebilir. Sevdiğinize değer verin ve bunu hissettirin.
